Jako dyrektor Szpitala Powiatowego w Sochaczewie po opublikowaniu na stronie internetowej e-sochaczew oraz portalu urzędu miasta artykułu pt. „Burmistrz znów pomógł Szpitalowi' poprzez treści w nim zawarte zmuszony jestem ustosunkować się do niego.

Moja wypowiedz nie została autoryzowana i tylko w części oddaje to, co powiedziałem po odebraniu decyzji o umorzeniu podatku z rąk Burmistrza. Notatki prowadził p. Małolepszy i chyba nie do końca udało mu się złapać sens i treść moich słów. Istotnie, bez wątpienia ucieszyła mnie ta decyzja i dziękuję Burmistrzowi, że takową podjął. Nie jest to natomiast tak, jak wynika z kontekstu rzekomo wypowiedzianych przeze mnie słów, że kwota ta będzie przełomem w szpitalnych inwestycjach. Tak jak pisałem w poprzednim artykule dotyczącym decyzji o nieumorzeniu przez Burmistrza podatku, jest to kwota duża i mała zarazem w zależności od punktu widzenia. Oczywiście, że lepiej ją mieć niż nie. Z całą pewnością niewydane na podatek od nieruchomości pieniądze przeznaczę w całości na cele inwestycyjne. Podobnie zresztą zrobię z pieniędzmi uzyskanymi od Starostwa Powiatowego ze sprzedaży działki, czyli kwotą 640 000 zł. Za te pieniądze można naprawdę kupić dużo nowoczesnego sprzętu medycznego, którego odświeżenia Szpital bezwzględnie się domaga. Za te pieniądze kupimy kompletny sprzęt do laparoskopii, stół operacyjny, myjnię do endoskopów i stół do zabiegów endoskopowych. Skala jest nieporównywalnie większa, bo i pieniądze większe. I w żadnym wypadku nie pozwolę deprecjonować ich wartości dla Szpitala. Bo nie jest to jedynie wypełnienie formalności. Jeśli tak by było, to czemu nikt dotychczas tych formalności nie wypełnił? Teraz się to udało sformalizować, temat zamknąć i pieniądze są! Zapewniam Państwa, że proces decyzyjny w tej sprawie wcale nie był prosty.

Nie tylko to spowodowało u mnie oburzenie. Autor artykułu próbuje przedstawić obecną sytuację, w jakiej znalazł się Szpital, jako najgorszą od pięciu lat. Spirala zadłużenia? Rola ówczesnego wicestarosty w wychodzeniu z niej? Obecnie sytuacja służby zdrowia w kraju jest jaka jest. W ubiegłym roku po raz pierwszy NFZ nie zapłacił za nadwykonania, czyli za udzielane na rzecz ubezpieczonego pacjenta świadczenia zdrowotne, które mu się bezwzględnie należą, ponad limit, który wyznaczył szpitalom NFZ. W latach 2008 do 2011 NFZ w całości zapłacił za nadwykonania kwotę 5 800 tys. zł., co pokryło stratę w działalności bieżącej. I to właśnie było przyczyna opisywanego stanu finansów Szpitala. Wiem, bo brałem w tym udział, jako ordynator oddziału chirurgii i zastępca dyrektora do spraw lecznictwa. W międzyczasie straciliśmy dochodowe pogotowie, które dawało nam 1 mln zł. czystego zysku rocznie, NFZ nie zapłacił za nadwykonania za rok 2012 i zapowiedział, że nie zapłaci za nadwykonania 2013. Czy zatem patrząc na kondycję Szpitala powinienem zabronić lekarzom przyjmowania pacjentów ponad wyznaczony przez NFZ limit? Chyba jednak nie.

Niezależnie od opisywanego stanu faktycznego, funkcję dyrektora Szpitala, wbrew temu, co przedstawia się w artykule, obejmowałem ze stratą za okres 1.01-30.04.2012 r. w wysokości 1 456 702,07 zł. Obecnie strata za okres 1.01-30.04. 2013 r. wynosi 1 491 619,19 zł. Zadłużenie (zobowiązania – aktywa obrotowe) za okres 1.01.-30.04.2012 wyniosło 11 075 958,14 zł. Za okres 1.01.-30.04.2013 wynosi 8 809 411,6 zł, a amortyzacja 930 090,16 wobec 907 180,87 zł obecnie. Czyli jednym słowem pomimo tak złej sytuacji służby zdrowia zadłużenie spadło o 2 266 546,54 zł. w trakcie sprawowania przeze mnie funkcji dyrektora. Znaczy to, że jakoś dajemy radę leczyć i spłacać zaciągnięte przez moich poprzedników kredyty. Proszę jeszcze pamiętać, że w okresie styczeń – kwiecień 2013 wykonaliśmy za 1 635 tys. zł. nadwykonań. Nierozliczone nadwykonania za 2012 r. to kwota 1 756 tys. zł. Daje to razem kwotę 3 391 tys. zł., którą zgodnie z logiką NFZ wzorem poprzednich lat powinien zapłacić.

Za każdym jednostkowym „nadwykonaniem” stoi przecież konkretny człowiek. Należy o tym pamiętać przy ocenie danych finansowych szpitala. Na stratę szpitala składają się przecież leki i procedury medyczne - konkretne świadczenia medyczne, których udzielono naszym pacjentom. Moim zdaniem nie powinniśmy licytować się, kto dał więcej, a doceniać każdą kwotę, która przyczyni się do podniesienia standardu udzielania świadczeń zdrowotnych.

Przyświeca nam wspólne dobro, jakim jest zdrowie i życia ludzkie.
Każdy grosz jest cenny, bo każdy szanujemy i będziemy za niego dziękować. Wspólnie z organem założycielskim, czyli Starostwem Powiatowym pracujemy na rzecz ludzi, a dziękujemy w imieniu pacjentów, którzy nam zaufali i powierzyli nam swoje zdrowie.

Piotr Szenk
Dyrektor ZOZ Szpitala Powiatowego
w Sochaczewie