Komornicza (samo)wola
Czy można zabrać komuś pieniądze na podstawie wyroku sądowego, który nie określa ich wysokości ? Sochaczewski komornik uważa, że tak.
Po przyjęciu słynnej już „ustawy 203”, w której poprzedni Sejm nakazał pod wpływem nacisków środowiska służby zdrowia wypłatę podwyżek, nie wskazując źródeł ich pokrycia, wielu pracowników, którzy uważali, że nie otrzymali w całości obiecanych przez posłów pieniędzy, złożyli pozwy do sądu. I tak rozpoczęła się eskalacja podwójnej serii procesów – pracowników w stosunku do szpitali i szpitali do Narodowego Funduszu Zdrowia lub Skarbu Państwa.
Podobnie stało się i w Sochaczewie. Słuszne w końcu żądania pracownicze zostały uwzględnione i sąd ustalił, że „…wynagrodzenia miesięczne wszystkich powodów winny wzrosnąć od dnia 1 stycznia 2001 o kwotę 203,00 zł brutto w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy każdego z powodów łącznie ze skutkami tego wzrostu dla wszelkich innych składników i wynagrodzeń, zaś od dnia 1 stycznia 2002 dodatkowo o kwoty 110,23 zł brutto ….”, a następnie, że sąd „… stwierdza, że pozwany zobowiązany jest co do zasady do wypłaty na rzecz każdego z powodów do odpowiedniej kwoty, wynikającej co do wysokości w poszczególnych przypadkach z wymiaru etatu i okresu pracy każdego z pracowników…”
Nie ma natomiast w sentencji wyroku ani słowa o tym, komu i w jakiej wysokości należy te pieniądze wypłacić.
Skąd dane takie zdobył komornik, który wystąpił z żądaniem komorniczym w stosunku do sochaczewskiego ZOZ-u o wszczęcie egzekucji z rachunku bankowego na rzecz 14 wierzycieli - pracowników szpitala – nie wiadomo.
Pomimo rozmów starosty Józefa Gołębiowskiego i dyrektora ZOZ Michała Milczarka, komornik nie zmienił swojego zdania. Dlatego dyrekcja szpitala zdecydowała się na złożenie skargi na jego działalność.
Dyr. Milczarek, zgadzając się z sentencją, że „co do zasady wypłaty” nie ma najmniejszych uwag, podkreśla, że „…pomimo braku tytułu wykonawczego określającego należną kwotę wierzycielowi Komornik przy współudziale tych wierzycieli samowolnie ją określił wraz z odsetkami i własnymi kosztami egzekucyjnymi, następnie wpisał ją bezpodstawnie do zawiadomienia o wszczęciu egzekucji i zajęcia rachunku bankowego. Podane przez Komornika samowolnie dowolne kwoty pieniężne nie znajdują żadnego uzasadnienia i w żaden sposób nie odzwierciedlają rzeczywistych ewentualnych należności wierzycieli.”
Biorąc to pod uwagę, szpital wystąpił do warszawskiego sądu z pozwem o uchylenie klauzuli wykonalności tego wyroku oraz ze skargą do Naczelnej Rady Komorniczej, a także zawiadomił prokuraturę o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przez Komornika przestępstwa polegającego na przerobieniu dokumentów w celu wyłudzenia korzyści majątkowej.
Jak skończy się ta sprawa, nie wiadomo, najważniejsze jest jednak, aby decyzja poprzedniej kadencji Sejmu została jednak zrealizowana, a ludzie otrzymali swoje pieniądze. Najlepszą i najszybszą drogą bezpieczną dla szpitala i jednocześnie satysfakcjonującą pracowników – jak uważa dyrekcja szpitala – będzie przyjęcie programu restrukturyzacji, który zaopiniowany przez Radę Społeczną ZOZ i Komisję Zdrowia, a następnie przyjęty przez Radę Powiatu, będzie podstawą do otrzymania pożyczki z budżetu państwa, dzięki której będą mogły być zawarte ugody z pracownikami i wypłacone im należne pieniądze.
Andrzej Wach