Szpitalna restruktuiryzacja
02-08-2005 14:14
A
A
A
Ustawa z 15 kwietnia tego roku o restrukturyzacji finansowej zakładów opieki zdrowotnej nakłada na szpitale obowiązek przygotowania programów redukujących ich zadłużenia. Jest to podstawa do ubiegania się o pożyczki ze skarbu państwa, która po wypełnieniu zawartych w ustawie warunków może zostać w części umorzona.
Program restrukturyzacji, przygotowany przez dyrekcję sochaczewskiego szpitala, a przyjęty przez Radę Powiatu 29 czerwca, składa się dlatego z czterech głównych elementów – umorzenia zobowiązań publiczno – prawnych; redukcji zobowiązań cywilnoprawnych; zaspokojenia roszczeń pracowników z tytułu tzw. „ustawy 203” z pomocą ugód; programu zbilansowania przychodów z kosztami.
Publiczno – prawne zobowiązania szpitala do prawie 90 tys. zł wobec Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, które powstały w drugiej połowie 2003 roku. Zobowiązanie to ma zostać umorzone przymusowo przez PFRON na mocy ustawy z 15 kwietnia. Drugi dług to 190 tysięcy złotych, które szpital winny jest miastu jako niespłacony podatek od nieruchomości. Ponieważ do tej pory brak jest decyzji burmistrza w tej sprawie, szpital wystąpi do Rady Miasta o umorzenie tego zobowiązania, także w trybie przewidzianym tej ustawie.
Zobowiązania cywilno – prawne to głównie zadłużenie z tytułu modernizacji szpitalnej kotłowni. Po wielu miesiącach rozmów i procesów sądowych doszło do ugody, w ramach której dyrekcja wynegocjowała korzystny finał – zamiast płacenia ujętej w umowie sumy prawie 4,3 mln złotych, obie strony wyraziły zgodę na 2,5 miliona. Zostało to już spłacone z dogodnego, rozłożonego na 10 lat spłaty, kredytu bankowego.
Najkosztowniejsze będzie niewątpliwie zaspokojenie roszczeń pracowniczych powstałych z „ustawy 203”, gdyż wiąże się nie tylko z jednorazowym wydatkiem, ale w trwałym wzrostem kosztów spowodowanym wzrostem wynagrodzeń. Ponieważ nie przewiduje się w programie restrukturyzacji przekształcenia ZOZ w inną formę organizacyjno – prawną, co pozwoliłoby na utrzymanie niższego poziomu wynagrodzeń indywidualnych, szpital musi na większą skalę zredukować koszty.
Obecnie 174 pracowników szpitala nie spełnia warunku uzyskiwania wynagrodzenia większego niż 1.073 zł miesięcznie (po wejściu w życie ustawy 203 taka jest minimalna płaca w publicznych ZOZ), wliczając w to wszystkie składniki wynagrodzenia. Skutki ich podwyżek to ponad 400 tysięcy złotych rocznie.
Z pracownikami będą indywidualnie negocjowane ugody (jak wynika z wyliczeń dyr. Michała Milczarka, może ich być 782) określające sposób, sumy i termin uregulowania ustawowych długów. Pieniądze pochodziły będą z pożyczki udzielonej przez skarb państwa. Ugody obejmą również roszczenia z tytułu tzw. „13”, tam gdzie będzie to możliwe. Pracodawca musi spłacić roszczenia pracownicze z tytułu ustawy 203 w trakcie do 24 miesięcy od wydania decyzji o warunkach restrukturyzacji.
Andrzej Wach